muza.prv.pl

Hip-hop – miejska kultura i gatunek muzyczny powstały w afroamerykańskich społecznościach w Nowym Jorku w latach siedemdziesiątych XX wieku. DJ Afrika Bambaataa wprowadził pojęcie czterech filarów hip-hopu, którymi są rap, DJing, b-boying i graffiti. Część środowiska hip-hopowego dodaje jeszcze piąty filar – wiedzę, gdyż jej brak wywołuje nieprawdziwy, stereotypowy wizerunek tej kultury[5]. Innym, ważnym elementem jest beatbox.

Od momentu powstania w Południowym Bronxie, hip-hop kultura rozprzestrzeniła się na cały świat. Muzyka hip-hop powstała gdy DJ-e zaczęli tworzyć bity za pomocą zapętlania zapisów partii solowych granych oryginalnie na perkusji na dwóch gramofonach, robiąc tak zwany sampling. Do tego doszedł rap, czyli rodzaj ekspresji wokalnej polegający na rytmicznym wypowiadaniu słów i ich rymowaniu i beatbox – technika wokalna polegająca głównie na naśladowaniu dźwięków i różnych efektów technicznych stosowanych przez DJów. Oryginalny taniec i styl ubierania się stworzony przez fanów nowej muzyki, spowodował rozbudowę i udoskonalenie się wciąż powstającej kultury.

Etymologia

Nazwa hip-hop jest kombinacją dwóch slangowych określeń – "hip" (znaczacego "teraźniejszy", "obecny") i "hop" oznaczającego specyficzny styl poruszania się.

Keith "Cowboy" Wiggins, członek Grandmaster Flash and the Furious Five, wymyślił termin hip-hop w 1978 podczas przedrzeźniania kolegi, który dołączył do amerykańskiej armii, scatując słówa "hip/hop/hip/hop" w sposób, który przedrzeźniał rytm marszu żołnierzy. Później Cowboy wprowadził to wyrażenie do własnych występów. Pierwotnie, termin "hip hoppers" miał pejoratywny wydźwięk, ale niedługo później zaczął być identyfikowany z powstająca kulturą.
Główne filary

DJing

Turntablizm to sztuka prezentowana przez osoby zwany DJami, polegająca na posługiwaniu się gramofonem poprzez tworzenie scratchy, czy beat jugglingów na płycie winylowej. Jednym z pierwszych DJów jest DJ Kool Herc, który wydzielił tak zwane "breaki" (części utworów skupiające się na samym bicie), jako oddzielne formy muzyki hip-hop. Wraz z rozwojem muzycznych technik, DJe Grandmaster Flowers, Grandmaster Flash, Grand Wizard Theodore i Grandmaster Caz poczynili dalsze innowacje m.in. poprzez wprowadzenie skreczy
MCing

Rapowanie (znane też jako emceeing, MCing, lub po prostu rymowanie) to "wypowiadanie lub rytmiczne recytowanie rymujących się słów przy mocnym akompaniamencie".
Graffiti

Graffiti jest uznawane za ekspresję wizualną tej muzyki, tak jak B-boying. Jego powszechne tworzenie wywodzi się z lat sześćdziesiątych XX w., kiedy to gangi takie jak Savage Skulls, La Familia czy Savage Nomads stosowały go do oznaczania swojego terytorium.
B-boying

B-boying to rodzaj tańca wymyślony przez członków kultury hip-hop, wymagający dobrych predyspozycji fizycznych, kondycji oraz wysokiego poczucia rytmu. Osoba tańcząca breakdance to b-boy/biboj (mężczyzna) lub b-girl/bigerl (kobieta). Jest to skrót od słowa break-boy/breakdance-boy. Występują w nim tak zwane "bitwy" (ang. battles, w slangu polskim batelki) polegające na publicznym pokazywaniu swoich tanecznych zdolności w celu ukazania swojej wyższości nad przeciwnikiem.