Disco polo – gatunek muzyki popularnej, powstały w Polsce w latach 80. XX wieku, w początkowym okresie istnienia znany jako muzyka chodnikowa
Historia
Pomysłodawcą nazwy disco polo, stworzonej w 1993 roku na podobieństwo italo disco (włoski styl muzyczny z początku lat 80. XX w.), był Sławomir Skręta, właściciel wytwórni płytowej Blue Star z Reguł koło Warszawy. Gatunek wywodzi się z muzyki granej na weselach i zabawach przez specjalne zespoły z repertuarem piosenek ludowych i weselnych, przy czym zmianie uległy instrumenty: zamiast akustycznych – elektroniczne, a w latach 80. także elektroniczne klawiszowe, ścieżką wokalną był najczęściej melodramatyczny tekst o nieszczęśliwej miłości. W pierwszej połowie lat 90. muzyka ta stała się zjawiskiem masowym, choć prawie nieobecnym w mediach. Nagrywane poza oficjalnym obiegiem kasety magnetofonowe i płyty kompaktowe osiągały ogromne nakłady. W 1992 odbyła się Gala Piosenki Chodnikowej i Popularnej poświęcona temu nurtowi muzyki transmitowana przez TVP 1.
W połowie lat 90. disco polo znalazło miejsce w programach telewizyjnych (m.in. audycje Disco Relax i Disco Polo Live w Telewizji Polsat i Polsat 2) i audycjach radiowych w Radiu Eska. Poza Polsatem, Radiem Eska i kilkoma regionalnymi rozgłośniami radiowymi muzyka ta w tym czasie była w ogóle nieobecna i uznawana przez media za symbol kiczu i prymitywizmu.
Przed wyborami prezydenckimi w 1995 zespoły i piosenkarze disco polo angażowani byli podczas kampanii wyborczej m.in: Mariana Krzaklewskiego, Waldemara Pawlaka i Aleksandra Kwaśniewskiego (wybory prezydenckie w Polsce w 1995 roku, Bayer Full – Prezydent, Top One – Ole, Olek i inne).
31 grudnia 1995 na antenie TVP 1 emitowany był program o tematyce disco polo, który nosił tytuł „Karnawałowa Gala Disco Polo”.
Pod koniec lat 90. XX wieku nastąpił przesyt tej muzyki i gwałtowny spadek sprzedaży kaset magnetofonowych i płyt CD disco polo o ok. połowę, przy jednoczesnym wzroście zainteresowania polską muzyką pop, rock i hip-hop oraz zagraniczną muzyką hip-hop, dance i muzyką elektroniczną.
W 2007 muzyka ta ponownie zagościła na ekranach telewizyjnych za sprawą stacji iTV, która codziennie emituje audycję pt. „Discostacja”. Oprócz tego promocja odbywa się w Internecie za sprawą rozgłośni internetowych. Od 5 lipca 2008 na antenę Polskiego Radia Lublin powróciła audycja prezentująca muzykę chodnikową „Nie tylko Barachołka”, znana dawniej jako „Barachołka”. Nadawana jest między 21:00, a 2:00 w nocy z piątku na sobotę.
W pierwszej połowie 2009 muzykę disco polo promował kanał Edusat lecz po trzech miesiącach wycofał audycję ze swojej ramówki.
Od marca 2009 telewizja iTV wznowiła nadawany przed laty program Disco Polo Live.
Od 4 października 2009 w Tele 5 pojawił się nowy program poświęcony nurtowi disco polo pt. Disco Bandżo, który trwa 50 minut[9]. Powtórki można oglądać na kanale Polonia 1. Producentem jest Maciej Jamróz.
Aktualnie stacje telewizyjne, które promują tę muzykę to Polo TV, TV.Disco, iTV, TVS, Tele5, Polonia1, TVR, CSB TV i w mniejszym stopniu także VIVA Polska. Od 5 grudnia 2010 na kanale VIVA Polska w każda niedzielę emitowany jest blok z muzyką taneczną o nazwie „Disco ponad wszystko” Program ten podniósł dwukrotnie oglądalność stacji i z każdym kolejnym odcinkiem gromadzi coraz większą widownię. W 2011 roku został uruchomiony kanał telewizyjny poświęcony w całości muzyce disco polo – Polo TV. 27 września 2011 został uruchomiony kanał TV.Disco, na którym nadawany jest ten gatunek obok muzyki disco, dance i muzyki elektronicznej. Na tym kanale miał zostać wznowiony nadawany w latach 90 program Disco Relax, który ostatecznie powrócił 16 lutego 2012 roku na Polo TV.
Ten nurt muzyki promują także niektóre regionalne rozgłośnie radiowe m.in. Polskie Radio Lublin, Radio Hit, Radio Kaszëbë czy Radio Silesia. Od 2007 można zauważyć minimalny wzrost zainteresowania disco polo, co przejawia się większą obecnością tego gatunku w niektórych mediach, czy zwiększoną ilością granych koncertów. Jednak gatunek ten nadal przez wiele rozgłośni radiowych i telewizyjnych nie jest promowany i uważany jest za symbol złego gustu.
Dodatkowe informacje
Disco polo spotykało się z ostrą krytyką ze strony zwolenników innych gatunków muzycznych, którzy zarzucali mu prymitywność muzyki, naiwność tekstów, niski poziom wykonawstwa i brak oryginalności (powielanie motywów i wzorów, czerpanych często z muzyki polskiej i zagranicznej lat 60. i 70. XX wieku). Krytyka ta nie wpływała jednak na popularność tej muzyki. Aktualnie postępuje profesjonalizacja disco polo, warstwa muzyczna i tekstowa poprawiła się, a wykonawcy coraz częściej unikają śpiewania z playbacku.
Równocześnie niektórzy znani wykonawcy starszego pokolenia wzięli udział w tworzeniu nurtu disco polo lub też korzystali na jego popularności (np. Janusz Laskowski, Krzysztof Krawczyk, Marlena Drozdowska, Bohdan Smoleń, Andrzej Rosiewicz, Stan Tutaj, Marek Kondrat, Piotr Pręgowski, zespół Happy End i Kabaret OT.TO).
W promocję zespołów disco polo inwestowali liderzy gangu pruszkowskiego oraz mafii wołomińskiej. U szczytu powodzenia tej muzyki, w latach 1995–1997, kontrolowali ok. 70 procent rynku.
Wykonawcy w stylu disco polo
Information icon.svg Osobna strona: Kategoria: Disco polo.
Information icon.svg Osobna strona: Kategoria: Zespoły disco polo.
Do najpopularniejszych zespołów disco polo należały: Bayer Full (jego lider, Sławomir Świerzyński, kandydował w 1997 roku do Sejmu z listy PSL), Akcent, Boys, Fanatic, Milano, Top One i Shazza
oraz
4Ever
Amadeo
Atlantis
Classic
Etna
Focus
Impuls
Jorrgus
Mega Dance
Mejk
Tia Maria
Toledo
Skalar
Skaner
Tomasz Niecik
Toples
Weekend